کیوکوشین کاراته Kyokushin kaikan 極真会館
نشان کیوکوشین کایکان
نام	کیوکوشین کاراته Kyokushin kaikan 極真会館
تاریخ تاسیس	۱۹۶۴ میلادی[۱]
کشور مبدا	ژاپن
بنیان‌گذار	ماسوتاتسو اویاما (چوی یونگ-ای)
سختی	کاراته غیرکنترلی؛ در مبارزات، ضربه پا به سر مجاز است اما ضربه دست به سر وجود ندارد.
هنر رزمی	کاراته
هنرهای رزمی پدر	بخش‌های زیادی را از گوجوریوگرفته‌است؛ از شوتوکان و دایتوریو آیکی‌جوتسو نیز بهره برده‌است.
افراد شناخته‌شده	سونی چیبا، شان کانری، گلاب فیتوسا، فرانسیسکو فیلهو، اندی هوگ، هاجیمه کازومی، کاتسونوری کیکونو، بابی لاو، دولف لاندگرن، آکیرا ماسودا، شوکی ماتسویی، کنجی میدوری، گلن مورفی، اندروز ناکاهارا،نیکولاس پتاسر باس روتن، سمی شیلت، تایگر شولمان، جورج سنت‌پیر، اورتون تیخیرا، مایکل جای وایت، تروتومو یامازاکی.

ورودی هنبو در ژاپن

کیوکوشین یکی از سبک‌های کاراته غیرکنترلی است. این رشته توسط ماسوتاتسو اویاما (۱۹۹۴-۱۹۲۳) رزمی کار کره‌ای الاصل بنیان نهاده شد.^[۱]

این رشته از عناصر مختلفی نشأت گرفته که شامل تجریبات اویاما و تکنیک‌های دیگر سبک‌های کاراته بوجود آمده‌است. کیوکوشین از سه لغت کیوکو (بالاترین، نهایت)، شین (حقیقت، روح) و کای (گروه، انجمن) ترکیب شده‌است. این رشته در ابتدا اویاماریو و اویاما کاراته جوجیتسونیز نامیده می‌شد. تاکید این سبک روی مبارزه واقعی از راه نزدیک است. در کیوکوشین برای کاستن مقاومت حریف از اصابت ضربات بطور متوالی استفاده می‌شود.

این سبک تأکید زیادی بر روی تمرینات تنفسی و استقامتی دارد. از این‌رو هنرجوی کیوکوشین بعد از سالها تمرینات مکرر دارای اندامی ورزیده می‌گردد. در سبک کیوکوشین تکیه اصلی بر حفظ سلامتی توام جسمی و روحی است، و در مبارزات کیوکوشین و اساسا در فلسفه آن پیروزی به هر قیمتی بر حریف مقابل معنایی ندارد. در فلسفه متعالی کیوکوشین هدف غائی تناوری جسم برای رسیدن به مکارم عالیه اخلاقی است و به هیچ روی خشونت در سبک کیوکوشین جایگاهی ندارد چرا که اساسا خشونت و کیوکوشن در تقابلند نه در تعامل. کیو کوشین نه تنها خشن نیست بلکه سعی در پرورش روحیه لطافت، افتادگی، و بزرگ‌منشی را در هنرجو دارد.

دوجوی مرکزی این سبک (همانند دیگر رشته‌های ورزشی ژاپن) هونبو نام دارد و در سال ۱۹۶۱ توسط اویاما در توکیو بنیان نهاده شد. بعد از فوت اویاما افراد زیادی مدعی رهبری سازمان فدراسیون شدند.

سوگندنامه کیوکوشین [ویرایش]

هونبوی کیوکوشین کای در توکیو.

ما جسم و دل خود را پرورش می‌دهیم تا روحی استوار و نامتزلزل داشته باشیم.

راه راستین مبارزه را می‌پیمائیم تا همواره حواس و روح خود را آماده نگه داریم.

با قدرتی راستین می‌کوشیم تا روح فروتنی را در خود بوجود آوریم .

ما نهایت فروتنی را رعایت خواهیم کرد.

و به درجات بالا تر از خود احترام می‌گذاریم.

ما از خشونت می‌پرهیزیم.

و همواره به یاد پروردگار توانائیم. ما هر گز موهبت انسان بودن را فراموش نخواهیم کرد

همواره به عقل و قدرت می اندیشیم و خواستهای دیگر را از خود می رانیم

تا جان در بدن داریم ضوابط مربوط به کیوکوشین كاراته را رعایت خواهیم کرد و می‌کوشیم تا به راه و هدف واقعی دست یابیم. اوس^[۲]

کمربندها [ویرایش]

در کیوکوشین کاراته مراتب و رنگ کمربندهای دارای فلسفه خاصی است که به ترتیب پس از کمربند سفید عبارت است از:

• نارنجی: آغاز طلوع خورشید کیوکوشین کاراته
• آبی: ورزشکار احساس می‌کند که در آسمان است و احساس غرور خاصی دارد
• زرد: شروع تابش آفتاب کیوکوشین کاراته به روح و جسم کاراته کا
• سبز: آغاز رویش و جوانه زدن
• قهوه‌ای: در این مرحله ورزشکار سر به زیرتر و خاکی تر از قبل شده
• مشکی: آغاز تاریکی و اینکه ورزشکار متوجه می شود چیز زیادی از کاراته نمی‌داند و در ابتدای راه است.^[۳]